-
18:03
Prokurorluq Ağdamda idarə rəisinin minaya düşməsi barədə məlumat yaydı
- 17:02 Çin peyvəndi nə qədər effektlidir? - Nəticə açıqlandı
-
15:29
Dilavər Əzimli vəfat etdi
- 14:43 Çerçvadze: "Rus peyvəndinə etibar yoxdur, Çin peyvəndini isə..."
- 10:16 Pakistanın Baş Qərargah rəisi Azərbaycana rəsmi səfərə gəlib
-
09:32
AVAKOV: "POROŞENKO UKRAYNANIN DÜŞMƏNİ DEYİL"
- 08:58 ABŞ Rusiyanın bir sıra rəsmi şəxslərinə sanksiyalar tətbiq edib
- 20:57 Bakının məkəzində 4 naməlum şəxs oğlan və qızı döydü
-
18:16
Qazinyan: Baş nazirlə Prezident Qasparyanı işdən uzaqlaşdıracaqlar, amma birbaşa deyil...
-
09:32
Hacı olmaq istəyənlər üçün Ərəbistandan YENİ ŞƏRT
- 18:41 "Xocalı soyqırımı xaricilərin gözü ilə" mövzusunda müzakirələr aparılıb
- 15:35 Paşinyan “İsgəndər”ə görə Putindən üzrxahlıq edib - könüllərini aldı


18:26
Azərbaycanı qələbəyə aparan döyüş yolu...
Tarix: 19/1/2021
Sentyabrın 20-də, saat 6:00 radələrində Yasamal rayon Hərbi Komissarlığından telefonumuza zəng gəldi...
Son günlər ürəyimə dammışdı ki, torpaqlarımızın işğaldan azad olunması uğrunda Vətən müharibəsinin başlanması qaçılmazdır. Düşüncələrim düz çıxdı, oğlum Əzizi təcili olaraq komissarlığa çağırdılar.
Hələ Tovuz hadisələri başlayanda oğlum könüllü olaraq cəbhəyə getməyə yazılmışdı. Telefon zənginə Əziz də yuxudan oyandı və məsələnin nə yerdə olduğunu bilən kimi tez hazırlaşıb komissarlığa yollandı. Həmin gün komissarlığa çağırılan ehtiyatda olan əsgərləri N saylı hərbi hissəyə apardılar.
Sentyabrın 26-da Əziz zəng etdi ki, onları sabah döyüş bölgəsinə aparacaqlar.
Sentyabrın 27-də onları Füzuliyə apardılar. Həmin vaxt orada ağır döyüşlər başlamışdı. Elə döyüşlərin ilk günlərində oğlumgilin komandiri Famil Çobanov gözündən ağır qəlpə yarası alaraq xəstəxanaya yerləşdirilib. Cəlilabad rayonundan ehtiyatda olan zabit Nurlan Əzizgilə komandir göndərilib.
Əziz vaxtilə əsgərlikdə artilleriya hərbi hissəsində qulluq edib. Döyüşlərdə isə minamyotçu olub. Minamyot atəşi döyüşlərdə işlədilən silahların ən təhlükələrindən sayılır. Bu silahdan atılan atəşlər nəticəsində düşmənin onlarla əsgəri məhv edilir.
Əziz söyləyir ki, “gecələr səngərdə yatırdıq, çətinliklərimiz olurdu, ancaq buna baxmayaraq, bir əsgər görmədim ki, nədənsə narazılıq etsin. Hamımız qardaş kimi olmuşduq və döyüşə girəndə bir-birimizi qoruyurduq. Nə qədər özümüzü düşmən gülləsindən qorusaq da, dəstəmiz şəhidlər verdi, yaralananlar oldu”.
Füzuli işğaldan azad edildikdən sonra oğlumgilin batalyonu Xocavənd istiqamətində döyüşlərdə qəhrəmancasına döyüşərək, Xocavəndi və bir çox kəndləri azad edirlər. Cəbrayılın da azad olunmasında Əzizgilin batalyonu döyüşür və çətinlikləri olsa da, bir an belə ruhdan düşmürlər. Həmin döyüşlərdə də şəhidləri olur və bir neçə əsgər isə qəlpə yarası alır. Bundan başqa, onlar Qırmızı kəndin və Hadrutun azad edilməsi uğrunda gedən döyüşlərdə də mərdliklə vuruşurlar.
10 noyabrda atəşkəs elan olunana qədər bir çox kəndlərimizin də erməni daşnaklarından təmizlənmə əməliyyatlarında yaxından iştirak edirlər.
Əziz dekabrın 27-də ordudan tərxis olunaraq Bakıya qayıtdı. Torpaqlarımızın azad olunmasının kökündə dayanan ən ümdə səbəblərdən biri bu torpağın övladlarının başda Ali Baş Komandan olmaqla vətənimizə sonsuz məhəbbətidir. Vətənə bağlı olan övladlarımız Azərbaycan torpaqları uğrunda canlarından keçməyə hazır olduqlarını və hər an şəhidlik zirvəsinə yüksələ biləcəklərini sübut etdilər.
Çünki bilirlər ki, vətən uğrunda şəhid olmaq həyatın daha şərəfli bir formada davamıdır. Vətən yalnız üstündə gəzib, sərvətlərinə sahib olub qürrələnmək üçün bir məkan deyil. Biz vətənimizlə qürur duyduğumuz kimi, həm də onu böyük məhəbbətlə sevməyi və onun qarşısında daim özümüzü borclu saymalıyıq. Böyük şairimiz Məmməd Araz vətən barədə belə yazıb:
Vətən mənə oğul desə, nə dərdim,
Mamır olub qayasında bitərdim.
Bu misralar hər bir Azərbaycan vətəndaşının qəlbinə hakim kəsilməlidir. Çünki vətən sənsən, mənəm, bizik. Vətənin dünəninə, sabahına hamımız cavabdeh olmalıyıq. Belə bir atalar sözü var: “Yad ocağın alovundan vətən ocağının tüstüsü gözəldir”.
Torpaqlarımızın azad olunmasında Ali Baş Komandanımızın “Dəmir əli” tutduğu qətiyyətli mövqe və qardaş Türkiyənin dəstəyi və xalqımızın birliyi düşmən üzərində qələbə çalmağımızda əsas rol oynadı.
Ancaq onu da qeyd etməliyəm ki, bəzi imkanlı adamlar, yüksək rütbəli məmurlar, nazirlər və hətta özlərini millət vəkili adlandıranlar balalarını vətən müharibəsinə göndərmədilər. Müxtəlif yollarla uşaqlarını gizlətməyi, ölkədən çıxartmağı bacardılar. Neçə min şəhid verdik, minlərlə qazimiz oldu. Sosial şəbəkələrdə şəhid ailələrinin, qazilərin, döyüşdən qayıdan əsgərlərimizin əksəriyyətinin necə pis şəraitdə yaşadıqlarının hamımız şahidi olduq...
Vətən qarşısında hamının borcu eynidir. Məmurdan tutmuş sıravi vətəndaşadək hamı bu barədə düşünməlidir. Çünki düşmən hələ tam məhv edilməyib.
Allah şəhidlərimizə rəhmət eləsin, qazilərimizə şəfa versin, döyüşdən qayıdan əsgərlərimizə kömək olsun.
Eldar Əzizli





Son günlər ürəyimə dammışdı ki, torpaqlarımızın işğaldan azad olunması uğrunda Vətən müharibəsinin başlanması qaçılmazdır. Düşüncələrim düz çıxdı, oğlum Əzizi təcili olaraq komissarlığa çağırdılar.
Hələ Tovuz hadisələri başlayanda oğlum könüllü olaraq cəbhəyə getməyə yazılmışdı. Telefon zənginə Əziz də yuxudan oyandı və məsələnin nə yerdə olduğunu bilən kimi tez hazırlaşıb komissarlığa yollandı. Həmin gün komissarlığa çağırılan ehtiyatda olan əsgərləri N saylı hərbi hissəyə apardılar.
Sentyabrın 26-da Əziz zəng etdi ki, onları sabah döyüş bölgəsinə aparacaqlar.
Sentyabrın 27-də onları Füzuliyə apardılar. Həmin vaxt orada ağır döyüşlər başlamışdı. Elə döyüşlərin ilk günlərində oğlumgilin komandiri Famil Çobanov gözündən ağır qəlpə yarası alaraq xəstəxanaya yerləşdirilib. Cəlilabad rayonundan ehtiyatda olan zabit Nurlan Əzizgilə komandir göndərilib.
Əziz vaxtilə əsgərlikdə artilleriya hərbi hissəsində qulluq edib. Döyüşlərdə isə minamyotçu olub. Minamyot atəşi döyüşlərdə işlədilən silahların ən təhlükələrindən sayılır. Bu silahdan atılan atəşlər nəticəsində düşmənin onlarla əsgəri məhv edilir.
Əziz söyləyir ki, “gecələr səngərdə yatırdıq, çətinliklərimiz olurdu, ancaq buna baxmayaraq, bir əsgər görmədim ki, nədənsə narazılıq etsin. Hamımız qardaş kimi olmuşduq və döyüşə girəndə bir-birimizi qoruyurduq. Nə qədər özümüzü düşmən gülləsindən qorusaq da, dəstəmiz şəhidlər verdi, yaralananlar oldu”.
Füzuli işğaldan azad edildikdən sonra oğlumgilin batalyonu Xocavənd istiqamətində döyüşlərdə qəhrəmancasına döyüşərək, Xocavəndi və bir çox kəndləri azad edirlər. Cəbrayılın da azad olunmasında Əzizgilin batalyonu döyüşür və çətinlikləri olsa da, bir an belə ruhdan düşmürlər. Həmin döyüşlərdə də şəhidləri olur və bir neçə əsgər isə qəlpə yarası alır. Bundan başqa, onlar Qırmızı kəndin və Hadrutun azad edilməsi uğrunda gedən döyüşlərdə də mərdliklə vuruşurlar.
10 noyabrda atəşkəs elan olunana qədər bir çox kəndlərimizin də erməni daşnaklarından təmizlənmə əməliyyatlarında yaxından iştirak edirlər.
Əziz dekabrın 27-də ordudan tərxis olunaraq Bakıya qayıtdı. Torpaqlarımızın azad olunmasının kökündə dayanan ən ümdə səbəblərdən biri bu torpağın övladlarının başda Ali Baş Komandan olmaqla vətənimizə sonsuz məhəbbətidir. Vətənə bağlı olan övladlarımız Azərbaycan torpaqları uğrunda canlarından keçməyə hazır olduqlarını və hər an şəhidlik zirvəsinə yüksələ biləcəklərini sübut etdilər.
Çünki bilirlər ki, vətən uğrunda şəhid olmaq həyatın daha şərəfli bir formada davamıdır. Vətən yalnız üstündə gəzib, sərvətlərinə sahib olub qürrələnmək üçün bir məkan deyil. Biz vətənimizlə qürur duyduğumuz kimi, həm də onu böyük məhəbbətlə sevməyi və onun qarşısında daim özümüzü borclu saymalıyıq. Böyük şairimiz Məmməd Araz vətən barədə belə yazıb:
Vətən mənə oğul desə, nə dərdim,
Mamır olub qayasında bitərdim.
Bu misralar hər bir Azərbaycan vətəndaşının qəlbinə hakim kəsilməlidir. Çünki vətən sənsən, mənəm, bizik. Vətənin dünəninə, sabahına hamımız cavabdeh olmalıyıq. Belə bir atalar sözü var: “Yad ocağın alovundan vətən ocağının tüstüsü gözəldir”.
Torpaqlarımızın azad olunmasında Ali Baş Komandanımızın “Dəmir əli” tutduğu qətiyyətli mövqe və qardaş Türkiyənin dəstəyi və xalqımızın birliyi düşmən üzərində qələbə çalmağımızda əsas rol oynadı.
Ancaq onu da qeyd etməliyəm ki, bəzi imkanlı adamlar, yüksək rütbəli məmurlar, nazirlər və hətta özlərini millət vəkili adlandıranlar balalarını vətən müharibəsinə göndərmədilər. Müxtəlif yollarla uşaqlarını gizlətməyi, ölkədən çıxartmağı bacardılar. Neçə min şəhid verdik, minlərlə qazimiz oldu. Sosial şəbəkələrdə şəhid ailələrinin, qazilərin, döyüşdən qayıdan əsgərlərimizin əksəriyyətinin necə pis şəraitdə yaşadıqlarının hamımız şahidi olduq...
Vətən qarşısında hamının borcu eynidir. Məmurdan tutmuş sıravi vətəndaşadək hamı bu barədə düşünməlidir. Çünki düşmən hələ tam məhv edilməyib.
Allah şəhidlərimizə rəhmət eləsin, qazilərimizə şəfa versin, döyüşdən qayıdan əsgərlərimizə kömək olsun.
Eldar Əzizli





Fikrini bildir
Diqqətinizi çəkə biləcək digər xəbərlər